یک بار گفته بودی قیدهای عجیبی به کار میبرم
قیدهای قاطع
و خندیدی
آن شب شبی "به غایت" فراموش نشدنی بود
تمام شب پشت نقاب لبخندهایم غم "دیگر ندیدنت" پنهان بود
کم کم میفهمیدم چقدر بهم شبیهیم در عین بی شباهتی ...
من تمام شب را بیدار ماندم
دخترانه به نظر می رسد اما دوست داشتم دستی در موهایت بکشم
و نگذاشتم چشم روی چشم بگذاری
دلم برای چشمهایت تنگ میشد
تنگ بود
چشمهایی که معلوم نبود بعد از این تابستان لعنتی کی دوباره قرار است ببینمشان ...
.
.
.
با پروازت چه تراژدی باشکوهی خواهی ساخت، هنرمند ...
با یاد تمام عکسهای دوتایی مان و تمام خاطرات سه تایی مان، یکی یکی قطرات اشکهایم را پاک میکنم
و همچنان فردایی سبز و آباد را به انتظار ایستاده ام
