دست نوشته های شخصی یک دانشجوی فنی

همای اوج سعادت به دام ما افتد، اگر تو را گذری بر مقام ما افتد

دست نوشته های شخصی یک دانشجوی فنی

همای اوج سعادت به دام ما افتد، اگر تو را گذری بر مقام ما افتد

دست نوشته های شخصی یک دانشجوی فنی

و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض، و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین (5 و 6 قصص)

فَلَمَّا أَن جَاء الْبَشِیرُ أَلْقَاهُ عَلَى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیرًا قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّکُمْ إِنِّی أَعْلَمُ مِنَ اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ (96 یوسف)

پربیننده ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر

نگاهی بر نظام رسانه در حاکمیت ایدئولوژیک

چهارشنبه, ۱۳ تیر ۱۳۹۷، ۰۳:۰۳ ق.ظ

در دولت-ملت‌هایی که حاکمیت بر مبنای ایدئولوژی است و حاکمیت هژمونیک و گفتمانی تجربه نشده، همواره ترسی ناشی از دخالت اجنبی از طریق عمال داخلی بر سیستم (حاکمیت) حاکم است. به بیان ساده تر سیستم همواره از اینکه اجنبی از طریق جاسوس‌ها و ماموران آموزش دیده بر بدنه او نفوذ کند و رسالت آرمانی و ایدئولوژیکش را با مشکل ایجاد کند ابا دارد، منتج آنکه سیستم در پذیرفتن نظرات جدید و نیروهای جدید احتیاط زیادی می‌کند و تبعات این تنگ گرفتن حلقه نزدیکان عدم نفوذ نظرات و عقاید نیروهای وفاداری است که حسن نیت‌شان برای سیستم ثابت نشده است. پیامد این عدم نفوذ نیز، عدم برخورداری از ظرفیت‌های فکری و انسانی و اجتماعی جوان و بالقوه است و سیستم به مرور و ناخواسته با عدم سیاستگذاری صحیح، اتلاف منابع، هزینه بالا، و بازده پایین اداره می شود. یکی از این زیر سیستم‌ها نظام رسانه‌ای آن دولت-ملت‌هاست، نظامی که ضمن خلق بار مالی سنگین و تولید محتوای بی کیفیت و کم بیننده، با مدل‌های جدید و به روز ارتباطی فاصله دارد و تمایلی به کاهش این فاصله نیز ندارد.

اینکه بخش خصوصی متخصص و وفاداری که حسن نیتش به سیستم ثابت نشده چگونه از این فرصت استفاده کند تا از طریق همکاری با سیستم ضمن صرفه جویی در هزینه‌های سیستم و افزایش راندمان او عایدی برای ادامه بقای خود داشته باشد سوالی است که پاسخ دادن به آن حقیقتا دشوار است، البته اگر پاسخی واقعا وجود داشته باشد.

  • یک نی ساز

نظرات (۲)

  • همون یه بنده خدا
  • نکاتی از چند جهت:
    1. آیا «عدم برخورداری از ظرفیت‌های فکری و انسانی و اجتماعی جوان و بالقوه» الزاما ناشی از ترس حکومت‌های ایدئولوژیک از نفوذ است؟ به نظرم در کشور ما شاید عامل چندم باشد نه اول
    2. تغییر در سیستم‌ها راه دارد، اما ما بیشتر به دنبال یک تغییر انقلابی در همه ساختارها و مسئولان هستیم، چیزی که در عمل نه تنها اجرایی نمی‌شود، بلکه در برابر آن نیز مقاومت نشان داده می‌شود. اما تغییری که با تدبیر با اندک اندک صورت پذیرد، می‌تواند پس از گذشت چند سال، منجر به تغییرات عمده شود.
    در ابعاد کوچک شما روحانی را فرض کنید که وارد یک محله شده و می‌بیند که بسیاری از امور اشتباه است. اگر این روحانی از ابتدا به صورت انقلابی جلوی این اتفاقات را بگیرد، تنها تأثیری که خواهد داشت، افزایش انزجار از روحانیت است. اما اگر اندک اندک تغییرات را انجام داد، بعد از گذشت چند سال می‌بینیم که همه محله تابع او شده‌اند.
    در امر تغییر حکومت نیز همین است. اگر ساختاری که 40 سال است شکل گرفته را بخواهیم یک ساله عوض کنیم، نه تنها ساختار و مسئولین میانسال درست نمی‌شوند، بلکه مقاومت برای تغییر هم شکل می‌گیرد. اما اگر با یک کار مداوم، اندک اندک و با تدبیر بخواهیم تغییر انجام دهیم، شاید یک شبه متوجه تغییر نشویم، اما قطعا پس از گذشت چندسال، متوجه تغییرات جدی در حاکمیت خواهیم شد.
    هرکاری راهی دارد که اگر از طریق آن راه جلو نرویم، به نتیجه نخواهد رسید.
    پاسخ:
    1- بفرمایید اول چیست
    2- یک مورد موفق از این تغییر را نام ببرید
    3- قرار نیست ثمره 40 ساله را تغییر دهیم، بلکه قرار بود در این 40 سال ثمره فساد طاغوتی تغییر کند
    http://telegra.ph/-07-10-14
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی